"کوه باشی سیل یا باران چه فرقی میکند؟"
"سرو باشی باد یا طوفان چه فرقی میکند؟"
"مرز ها سهم زمین اند و تو سهم آسمان"
"آسمان شام با ایران چه فرقی می کند؟"
"قفل باید بشکند باید قفس را بشکنیم"
"حصر الزهرا و آبادان چه فرقی میکند؟"
"مرز ما عشق است هرجا اوست آنجا خاک ماست"
"سامرا غزه و حلب و تهران چه فرقی می کند؟"
"هرکه را صبح شهادت نیست شام مرگ هست"
"بی شهادت مرگ با خسران چه فرقی میکند؟"
این چه زخمی ست که باشد ز عسل شیرین‌تر
خون ما وجه سلوک است که سالک باقی‌ست
کشته شد مالک اگر، غیرت مالک باقی‌ست
وسط معرکه غوغاست، جنون می‌رقصد
مالک انگار که در برکه خون می‌رقصد
جلوه آیینه طلب شد غزلش کرد خدا
چه بگویم به چه حالی بغلش کرد خدا
چه بگویم به چه حالی یل ما را کشتند
قبله باقی ست فقط قبله نما را کشتند
قبله باقی ست، خدا هست، بگو با صهیون
صد چنین قبله نما هست بگو با صهیون
عاقبت مسح جنون، خون به پر و بال کشید
روضه قاسم ما نیز به گودال کشید
کدخدا را برسانید! زمان، مستِ علی ست
مالک افتاد زمین، تیغ، ولی دست علی ست
کدخدا را برسانید که خون ارزان نیست
ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست
کدخدا را برسانید که حق تابنده ست
مالک افتاد ولی خشم مقدس زنده ست
زخم شمشیر اگر خورد به شیران، باشد
حاج قاسم یکی از مردم ایران باشد
مالک افتاد زمین، قیمت حسرت چند است
خوش به حالش که علی از دل او خرسند است
یا علی، اهل حرم دست به دامان تو اند
مالک و قاسم هر عهد، شهیدان تو اند
خبر تازه، سر قافله آوار شده
فاطمه پشت در خانه، گرفتار شده
اشک آغاز جنون است! تماشا سخت است
دیدن بغض علی در غم زهرا سخت است
سر صبحی دم از آن زلف پریشان زده‌ایم
اول روضه گریزی به شهیدان زده‌ایم
مرگ بر بی کسی و واهمه! بر عشق درود
تشنه جان داد حسین ابن علی بین دو رود
در عطش چاره همین بود که دریا باشیم
ارباً اربا شده اکبر لیلا باشیم
سامرا تا به حلب جمع پریشانی بود
تیغ خیبر شکنی، ارث سلیمانی بود
سر طوفان شب بی حادثه بر شانه ماست
ابرها مرز ندارند سفر خانه ماست
غرش ماست که از شط مصاف آمده است
صاعقه دور سر ما به طواف آمده است
زخم و خون آرزوی ماست، بگو با صهیون
زخم ارثیه زهراست بگو با صهیون
گریه کردیم ولی عقده ز دل باز نشد
مگر از پشت در خانه غم آغاز نشد؟
خواست آن فرصت عهد ازلی را نبرند
فاطمه پشت در آمد که علی را نبرند
شعله بر بال و پر روح الامین افتاده
سوره کوثر قرآن به زمین افتاده
چرا ظالم ها سالم ترند ؟
چرا بعضی آدم ها با کوچکترین گناهی تو همین دنیا مجازات میشن. اما یه سری هر گناهی دلشون میخواد میکنن و روز به روز هم پیشرفت؟ پس عدالت خدا کجاست !!
آدمها سه دسته اند:
عینک
ملحفه
فرش
وقتی یک لکه چایی بنشیند روی عینک بلافاصله آن را با دستمال کاغذی پاک میکنی !
وقتی همان لکه بنشیند روی ملحفه می گذاری سر ماه که با لباسها و ملحفه ها جمع شود و همه را با هم با چنگ میشویی!
اما وقتی همان لکه بنشیند روی فرش میگذاری سر سال با دسته بیل به جانش می افتی!
خدا هم با بنده های مومنش مثل عینک رفتار می کند. بنده های پاک و زلال که جایشان روی چشم است تا خطا کردند بلافاصله حالشان را می گیرد(البته در دنیا و خفیف)،
دیگران را به موقعش تنبیه میکند آن هم با چنگ،
و آن گردن کلفت هایش را میگذارد تا چرک هاشان جمع شود.
مؤمن ها همونقدر که به رحمتِ خُدا نزدیکترن،
به چوبِ خدا هم از بقیه نزدیکترن..
گاهی وقتا هم هرچی بالا بری سقوطت دردناک تره!
